Η ανακάλυψη αυτή φέρνει στην επιφάνεια μια άγνωστη -μέχρι σήμερα- κατηγορία ιών στα βάθη του ωκεανού και παρέχει πληροφορίες για τα γονιδιωματικά χαρακτηριστικά και την εξέλιξη των ιών της βαθιάς θάλασσας.
Η τάφρος των Μαριάνα, το βαθύτερο σημείο της Γης, κατεβαίνει σχεδόν 11.000 μέτρα στο χαμηλότερο σημείο της στον πυθμένα του Ειρηνικού Ωκεανού.
Ακόμη και σε αυτή τη βαθιά και ψυχρή άβυσσο, η ζωή… υπάρχει.
Ο ιός είναι ένας βακτηριοφάγος, δηλαδή ένας ιός που μολύνει και πολλαπλασιάζεται μέσα σε βακτήρια.
Ο νεοανακαλυφθείς ιος μολύνει βακτήρια του φύλου Halomonas, τα οποία βρίσκονται συχνά σε ιζήματα από τα βάθη των θαλασσών και από υδροθερμικές πηγές, ανοίγματα που μοιάζουν με γκέιζερ στον πυθμένα και απελευθερώνουν ρεύματα θερμαινόμενου νερού.
Η ανάλυση του γενετικού υλικού του ιού από την ερευνητική ομάδα υποδεικνύει την ύπαρξη μιας άγνωστης μέχρι σήμερα κατηγορίας ιών στα βάθη των ωκεανών, καθώς και νέες πληροφορίες σχετικά με την ποικιλομορφία, την εξέλιξη και τα γονιδιωματικά χαρακτηριστικά των ιών που βρίσκονται στα βάθη των Ωκεανών.
Η γονιδιωματική ανάλυση του νέου ιού, που ταυτοποιήθηκε ως vB_HmeY_H4907, υποδηλώνει ότι είναι ευρέως διαδεδομένος στον ωκεανό και έχει παρόμοια δομή με τον ξενιστή του.
Η μελέτη δημιουργεί νέα ερωτήματα και ερευνητικά πεδία που επικεντρώνονται στις στρατηγικές επιβίωσης των ιών σε σκληρά, απομονωμένα περιβάλλοντα – και στο πώς συν-εξελίσσονται με τους ξενιστές τους.
Ο νέος ιός είναι λυσογόνος, πράγμα που σημαίνει ότι εισβάλλει και πολλαπλασιάζεται στο εσωτερικό του ξενιστή του, αλλά συνήθως χωρίς να σκοτώνει το βακτηριακό κύτταρο.
Καθώς το κύτταρο διαιρείται, το γενετικό υλικό του ιού επίσης αντιγράφεται και μεταβιβάζεται.
Σε μελλοντικές μελέτες η ομάδα σχεδιάζει να διερευνήσει τον μοριακό μηχανισμό που κινεί τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ιών της βαθιάς θάλασσας και των ξενιστών τους. Επίσης, αναζητούν και άλλους νέους ιούς σε ακραία μέρη, κάτι που θα συμβάλει στη διεύρυνση της κατανόησης της ιόσφαιρας.